Al van bij de opening bleek dat het nieuwe LDC-gebouw een hele reeks problemen vertoonde : de toog bleek te hoog, om de ramen te openen was een ladder nodig… Het gebouw galmde bovendien verschrikkelijk, en de zon bleek erg hinderlijk binnen te schijnen.  Al meteen waren bijkomende investeringen in akoestiek en zonnewering nodig.  Er werd geïnformeerd naar een koeling- of airconditioningsysteem, maar die bleken of onhaalbaar of erg duur.  Dus werd er geprobeerd zich te behelpen met ventilators of vernevelaars.  Letterlijk een druppel op een hete plaat, en deze zomer mocht zelfs dat niet, wegens de coronamaatregelen.  Zodat er niets anders opzat dan tijdens de hittegolf de mensen buiten te laten eten.  Waar het op dat moment ook meer dan 30° warm was !

N-VA/PLE bracht de voorbije jaren al die problemen regelmatig ter sprake in de OCMW- en de gemeenteraad.  Maar Bevers en Van den Broek besloten dat het tijd was om een stap verder te gaan.  Ze stelden aan de raad voor om formeel te beslissen dat er tegen volgende zomer airconditioning moet worden geplaatst, of een alternatieve oplossing moet worden gevonden die het warmteprobleem echt oplost, zodat er in een koele omgeving kan gegeten worden.  Ze vroegen ook om grondig uit te zoeken waar het eigenlijk misliep en wie daarvoor verantwoordelijkheid is, om de kosten op hen te verhalen.  Brigitte Quick (CD&V) reageerde positief op het voorstel en engageerde zich om het warmteprobleem voor eens en voorgoed aan te pakken.  Dat onderdeel van het voorstel werd dus unaniem goedgekeurd.  Daarnaast zal worden nagegaan of de architect van het project in gebreke kan worden gesteld, maar daarvoor is nog enig juridisch onderzoek nodig.  Quick gaf immers aan dat ze het zelf ook absurd vindt dat een gebouw met deze bestemming met zoveel glas en warmtegeleidende materialen werd geconcipieerd.