Speeltuintjes voor iedereen
De Essense speelpleintjes moeten dringend vernieuwd worden, en daarbij moeten ze meteen ook inclusiever worden gemaakt, zodat ook kinderen met een beperking er hun gading vinden. Daarover bleek de hele raad het eens, maar CD&V slaagde er toch in de bespreking in een bitse woordenwisseling te doen eindigen.
Jan Suykerbuyk (CD&V) en Steff Nouws (CD&V) brachten het voorstel aan : bij de lopende herinrichting van de speeltuintjes moet het expertisecentrum Inter betrokken worden, bij de bevraging van de buurtbewoners moeten ook vragen over inclusieve speeltuigen worden gesteld en in elke speeltuin moeten minstens twee toestellen worden geplaatst die speciaal zijn aangepast aan kinderen met een beperking.
Jeugdschepen Arno Aerden (Vooruit) gaf eerst aan dat er wat vertraging zit op de herinrichting van de speelpleintjes, maar bleek uiteraard bereid om bij de verdere aanpak ook de inclusiviteit te versterken. Hij wilde zich alleen niet vastpinnen op de twee toestellen : in sommige wijken is er misschien geen vraag naar, terwijl in andere meer toestellen kunnen worden voorzien. De leeftijd en de situatie van de kinderen uit de buurt moet daarbij bepalend zijn. Robin Jacobs (N-VA/PLE) trad hem bij : misschien is het beter om een grotere speeltuin heel inclusief te maken dan alle kleinere speelpleintjes een beetje. En schepen Brigitte Van Aert (CD&V) zat op dezelfde lijn en stelde voor om dat samen met Inter te bekijken. Alleen Suykerbuyk hield het mordicus bij de twee toestellen in elke wijk, en wees partijgenote Van Aert terecht. Toch volgde de raad uiteindelijk schepen Aerden : inclusiviteit laat zich niet zomaar vertalen in een aantal speeltoestellen. Maar ook toen gaf CD&V niet op, en publiceerde overal dat hun voorstel volledig werd aanvaard, mét de twee toestellen. Of hoe de CD&V-Vooruitcoalitie soms zelf ontaardt in een… speeltuin.