
Parochiecentrum wordt afgebroken
De plannen voor een nieuwe cultuurzaal in de Kerkstraat kwamen al vaker ter sprake in de gemeenteraad, maar pas nu werd de grond ook verworven. In erfpacht voor 50 jaar, want de kerkelijke overheid wil de grond niet definitief afstaan.
De grond is geen eigendom van de kerkfabriek, maar van de vzw Dekenaat Noorderkempen. Maar die werkt klaarblijkelijk niet geheel onafhankelijk : ze vroeg aan de bisschop of ze de grond met het Parochiecentrum op mocht verkopen, en dat mocht niet. Dus werd ze aan de gemeente aangeboden in erfpacht voor 50 jaar, eventueel verlengbaar met nog eens 49 jaar. Daar betaalt het gemeentebestuur 13.500 EUR per jaar voor. Daarnaast moet de gemeente voor een huisvesting voor het parochiesecretariaat blijven zorgen, en krijgt de parochie 3 keer per jaar het recht om de zaal gratis te gebruiken. De gemeente moet ook helpen zoeken naar een nieuwe huisvesting voor de verenigingen die in het Parochiecentrum actief zijn, maar dat spreekt natuurlijk vanzelf.
Robin Jacobs (N-VA/PLE) vond dat er “met de fanfare voorop” werd onderhandeld, waardoor de voorwaarden niet gunstig voor de gemeente uitvallen : door vooraf een keuze tussen de twee mogelijke locaties te maken -naast het Parochiecentrum was ook de Erasmusschool in de running- gaf de gemeente alle kaarten in handen van de vzw Dekenaat. Jacobs vroeg om hieruit de nodige lessen te trekken. Burgemeester Van Tichelt (CD&V) antwoordde dat op het ogenblik dat de keuze werd gemaakt alle voorwaarden afgesproken waren en enkel nog door de notaris op papier moesten worden gezet. Dat wordt tegengesproken door een nota van de gemeentelijke diensten, maar een boze burgemeester stelde dat ook de eigen diensten soms ongelijk hebben. Ook cultuurschepen Helmut Jaspers (Vooruit) verdedigde de overeenkomst : de vzw wilde eerst nog een veel hogere prijs omdat het ook de gebruikswaarde van het Parochiecentrum mee in rekening wilde brengen, terwijl de gemeente uitgaat van een zo snel mogelijke afbraak van het gebouw. Tom Bevers (N-VA/PLE) verwees naar het wapenschild op de schouw in de raadszaal : daarop prijkt een bisschopsmijter met twee kromstaven. Hij gaf aan dat hij altijd had gedacht dat het enkel een historische verwijzing was (naar de abten van Tongerlo) maar dat hij nu de actualiteit ervan begreep : voor de tweede keer in twee maanden blijkt het woord van de bisschop wet voor de CD&V/Vooruitcoalitie.