“Essen tegen de democratie”, zo verwoordde Bevers de kwestie. Enkele maanden geleden vroeg hij om inzage in het dossier omtrent een bevordering die het schepencollege had doorgevoerd. Daarin bleek de zogenaamde “psychotechnische proef” cruciaal, maar het verslag daarvan kreeg Bevers niet te zien : die inzage zou immers de privacy van het personeelslid in gevaar brengen. Volgens het gemeentedecreet is het inzagerecht echter absoluut, en bovendien geldt hetzelfde beroepsgeheim voor de raadsleden als voor de schepenen, die uiteraard het hele dossier wel mogen inkijken. Bevers stapte naar de Minister, en die vernietigde de weigeringsbeslissing van het college. Dat wil zich daar echter niet bij neerleggen en tekent beroep aan bij de Raad van State.

Bevers wees in de gemeenteraad op de draagwijdte daarvan : als het schepencollege naar eigen inzicht kan weigeren om een dossier voor te leggen waarin personen ter sprake komen, dan wordt de controle door de raadsleden -van meerderheid en oppositie- in feite onmogelijk. Niet alleen in personeelsdossiers, maar ook bij het toekennen van vergunningen, bij het behandelen van klachten… komen immers altijd personen ter sprake. Voor de OCMW-raadsleden wordt het bovendien helemaal onmogelijk om te werken. De gevolgen beperken zich ook niet tot Essen : een uitspraak van de Raad van State geldt voor alle gemeenten. Zo wees Bevers erop dat ook pakweg de controle op het beleid van burgemeester De Wever in Antwerpen ondergraven zal worden als Essen gelijk krijgt. Maar burgemeester Van Tichelt (CD&V) hield voet bij stuk : privacy is een mensenrecht dat tegen raadsleden (die geen schepen zijn) moet beschermd worden, en het college moet het recht hebben om die afweging te maken. Hoewel niemand anders van CD&V of sp.a hem openlijk bijtrad, kreeg hij bij de stemming wel de steun van de 14 raadsleden van de meerderheidspartijen.